1821. In dit jaar telde Nederland 2 miljoen inwoners. Kijken we 200 jaar verder komen wij op 17 miljoen uit. Een simpele optelling leert ons een explosieve groei in de laatste 200 jaren. En dat op het zelfde stukje land. Gaat dit goed denkt u?. Persoonlijk denk ik van niet. Ik had het hier met H. over. We kregen het over de huidige corona crisis. Op zich vindt H. dat corona een vrij onschuldige virus is. Dat blijkt ook wel als je naar Nieuw Zeeland kijkt. Dit land is wel 10 keer zo groot als Nederland maar kent veel minder inwoners. Geen sprake van overbevolking. Hier hebben ze het virus redelijk tot goed onder controle. Hoe anders is dit in Nederland. In de overbevolkte steden is het virus bijna niet in de hand te houden. Dit is ook de reden volgens H. dat we met dit probleem opgescheept zitten. Hij vergeleek het met een kippenschuur. Daar waar vroeger kippen op kleine schaal gehouden werden is nu sprake van massa. Grote schuren met vaak meer dan 100 duizend kippen. “Als je hier 3 weken niet naar om kijkt is zeker de helft dood” aldus H. Kijk, de PvdD is niet mijn partij. Mede door het houden van duiven natuurlijk. Maar in de kern hebben ze gelijk wat betreft de megastallen. Dit kan niet gezond zijn en dit heeft de geschiedenis ons ook wel geleerd. Maar wat heeft dit nu met duiven te maken? Wel, let op.
Aanpassing.
Afgelopen jaar heb ik samen met K. het hok helemaal veranderd. In 1 afdeling hebben we een bepaalde opstelling gemaakt waardoor in 1 afdeling 16 broedhokken konden worden geplaatst. In een hok van 1.80 bij 1.80 m. Het zag en ziet er allemaal prachtig uit. Voor mij tenminste. Maar is dit ook voor de duiven zo. Ik denk het niet. Afgelopen jaar liet ik de duiven allemaal vrij paren. De koppels moesten maar een bak uitzoeken. Kweken deed ik toch niet van mijn vliegduiven. Dit laatste had ook met de prestaties te maken die voor mijn doen bijzonder slecht waren. Maar goed, uitzoeken dus. Het resultaat was dat een behoorlijk aantal duiven geen broekhok hadden en dus ook niet gekoppeld waren. Links en rechts in de hoeken stelletjes en natuurlijk doffers die wel 3 bakken hadden. Trammelant dus. Kan gebeuren dacht ik. De laatste tijd pakte ik het anders aan. Iedere 3 dagen zette ik een koppel in het hok. 16 Broedhokken waarvan slechts 1 geopend was. Na 3 dagen vloog het stel de bak in en uit. En zo ging het een tijdje door totdat alles in kannen en kruiken was. Ik koppelde de vliegduiven en een dag later de kwekers. Deze konden na een dag of 3 allemaal los en kenden hun bak. Ook nieuwe koppels. In deze hokken zitten verhoudingsgewijs veel minder bakken Hoe anders was dat bij de vliegers. Man oh man, wat een gevechten. En als ik ergens slecht tegen kan is dat tegen vechtende duiven. Na een nachtje piekeren nam ik een besluit. De vliegers maar weer uit elkaar. Duivinnen weer naar hun eigen hok en de doffers moeten maar bekijken wat ze doen. Ik zie aan de mest op de bodem dat enkele hun broedhok weer af hebben gestaan aan de buurman. Conclusie, in het hok zitten teveel duiven op een te klein oppervlak. Dit jaar laat ik het zo voor wat het is maar zodra de vluchten zijn afgelopen(als we überhaupt aan vliegen toe komen) wordt het hok weer in oude staat terug gebracht. Goed voor de duiven en zeker voor de baas. Ik had 1 mooi koppeltje bij de vliegers. Mijn 2 beste jongen van 2020. Dit koppel zit nu alleen in het jongen hok en als het lukt mogen ze daar jongen groot brengen. Zo niet, pech gehad. Zo zie je maar weer, 60 plus en toch nog weer iets geleerd. Overbevolking, dodelijk voor mens en dier!!!!
