Windmolens zouden de redding moeten worden in de energie transitie. Voor de een een zegen, voor de ander een ramp. Mensen die in de buurt van windmolens wonen worden bijkans gek van het geluid wat deze dingen produceren. Dag in, dag uit een bromtoon. Dat dit niet uit de lucht gegrepen bleek achteraf uit een onderzoek. Het geluid overtrof de toegestane waarden. Huizen rondom zo’n molenpark worden onverkoopbaar. Je zult er maar wonen. Van veel mindere waarde, maar voor ons duivenmelkers misschien wel interessant, is een artikel in de krant met als kop “Windmolens storen het signaal van Radar”. In de zoektocht naar de toegenomen verliezen bij jonge duiven zou dit onderzoek zo maar eens een bijdrage kunnen leveren. Ook onze duiven maken gebruik van het luchtruim waarin deze storing speelt. Ik zeg niet dat het zo is, maar je weet het nooit.
Zekerheid.
Heb je pas na verloop van een vlucht. De lossingsdeskundigen stonden afgelopen weekend voor een dilemma. Het advies van de weergeleerden was om op donderdag in te korven en op vrijdag te gaan vliegen. Het weer zou op vrijdag aanzienlijk beter zijn dan op zaterdag. Nou, dat hebben we geweten. Een paraplu en rubberlaarzen waren voor duivenmelkers in mijn omgeving de meest noodzakelijke attributen in het opwachten van duiven. Net voor aankomst van de eerste duiven begon het te regenen. En niet zo maar regen, werkelijk, een stortbui van heb ik jou daar. Voor duiven bijna geen doorkomen aan. Normaal gesproken krijg ik dan geen duiven. Ditmaal was toch 1 exemplaar in staat zonder een regenpak thuis te komen. Met moeite nog net op de klep en geklokt. Goed voor de eerste in de club met bijna 4 minuten voorsprong. Opnieuw een jong uit de “30-euroduif” met een dochter van de “Belg 96”. We hebben nu 4 vluchten gehad en op alle 4 waren ze of eerste of tweede na een hokgenoot. Nog nooit eerder mee gemaakt. Na deze aankomst begon het lange wachten. Zonde dat zo’n vlucht letterlijk en figuurlijk in het water valt. De beslissing zal met de beste bedoeling genomen zijn maar het vertrouwen in de zogenaamde weersvoorspellers is toch weer iets minder geworden. Overigens leek het weer zaterdag zo op het oog oké maar ook hier verliepen de vluchten niet helemaal vlekkeloos. Debet hieraan was de Zuidoostenwind. Dan weet je het wel. Zaterdagavond misten nog 2 duiven. Waaronder de woensdagduif. Die heeft ergens anders ook nog een plek en komt altijd op woensdag thuis. Omdat de vlucht eerder was zou ze ook eerder thuis moeten zijn. En warempel. Gisteravond was ze thuis. Bijna een dag eerder. Op zondag liep er ook nog eentje in de tuin. Die kon ik zo pakken en was er slecht aan toe. Dat in 3 dagen een duif helemaal in de vernieling kan gaan. Triest, temeer omdat deze jonge doffer al 2 keer bij de eersten op het hok was. Eerst maar eens zien of het nog weer wat wordt.
Donderdag.
Vanaf nu nog 5 vluchten waarvan 4 keer op donderdag ingekorfd moet worden. Dit omdat op vrijdag de natour begint. Zo voorkom je fouten. Maar of de duiven hier op zitten te wachten weet ik zo nog niet. Voor het welzijn lijkt het mij enigszins overbodig. In mijn optiek is 2 keer een dag extra mand meer dan voldoende. Blijkbaar wil het niet anders.
