Meest niet te zien maar toch aanwezig. Ik heb het enkele malen gehad. Je komt er bijna niet vanaf. Zo ook liefhebber Y. Presteerde prima en behoort bij de afdelingskampioenen. Met weinig duiven prima presteren. Wie wil dit nu niet. Totdat het weekend kwam waarbij geen enkele duif de uitslag wist te halen. Oorzaak onbekend. Zoals een echte kampioen dan doet deed hij ook. Onderzoek. Hier kwam naar voren dat bloedluis in de hokken aanwezig was. Y had het niet opgemerkt en kon aan de duiven ook niets zien. Meteen op de fiets naar de Wibra om Dasty te halen. Een ontvettingsmiddel en prima werkend tegen bloedluis. Het hele hok uitgespoten en zie, de duiven kwamen weer uit het dal en zetten meteen een eindspurt in. Vooral op de laatste fondvlucht werd huis gehouden. Misschien iets om over na te denken. Voor de vluchten had ik mijn hok al gedastiveerd zeg maar. Ook die van de jongen. Maar met de huidige hoge temperaturen weet je maar nooit.
Liefhebber X weet het ook niet meer. Na jaren van superieur vliegen schijnt nu de klad er in te komen. Winnen en verliezen ligt dicht bij elkaar. Sinds lange tijd kan ik bij hem terecht voor goede adviezen. Maar nu weet hij het zelf niet meer. Kun je nagaan hoe moeilijk duivensport is. Als alles naar wens verloopt dan heb je de wijsheid in pacht. Hoe anders kan het zijn als het niet gaat zoals je wilt. Overigens is paniek dan een slechte raadgever. Op Champagne hadden mijn duiven ook een Offday. Geen paniek riep Ome Willem. Gewoon doen wat je altijd doet. Dat deed ik en weekend na de zeperd gewoon weer de eerste in de club. Zo zie je maar. Met een klein koppeltje duiven is een misser zo geregeld. Overigens was bij de lossing toen een wind uit ZO-richting. En dan weet je het meest wel. Dus zoals Barry Stevens riep, “gewoon doorgaan”.
