Niet alleen ik maar ook de verkopers van bonnen. Ik had op een duivensite een bon ingezet via een kooporder. Gemakkelijk want dan heb je het voor een bedrag wat je maximaal in gedachten had of je slaat de plank mis. Jammer dan. Afgelopen week dacht ik beet te hebben maar dat ging niet helemaal zoals verwacht. Na de verkoop werden de aanwezige bonnen in de vereniging nog geprobeerd bij opbod te verkopen. Ik vind dit waardeloos. Of je doet het via de site of je houdt een verkoop in het lokaal. De kans dat het mis gaat als je beide doet is aanwezig. Nu dus ook. Ik kreeg bericht dat de bon in kwestie voor een lager bedrag dan die van mij verkocht was!!??. Ik reageerde maar het kwaad was al geschied. Wel was de club zo netjes mij hierover te bellen hoe het was gegaan en dat het niet goed gegaan was. Heb ik geen bon mee maar het is niet anders. Bieden op bonnen waar nog een eindverkoop aan vast zit doe ik dus nooit weer.
Op orde.
Zo langzamerhand begint bij mij het koppelgevoel ook te komen. Ik heb dit jaar 3 jonge doffers over gehouden!!!!.. Die heb ik met 3 open broedhokken in de dofferafdeling geplaatst. Aan de mest zag ik dat ze alle 3 bezet zijn. Ik las dat 3 duiven op 1 hok voor problemen kan zorgen. En dit klopt. Wel alle 3 een bak maar 1 van de 3 denkt dat hij de baas is. Daarom begin ik iedere dag een duif bij te zetten die in genoemde afdeling al een bak heeft. Dat werd knokken geblazen. Na enkele kleine correcties werd het weer rustig. Vanmiddag nummer 6 terug op zijn bak en dan is het knokken helemaal over hoop ik. Rond oud en nieuw de lampen aan en half januari koppelen. DE lampen doe ik overigens alleen aan bij de doffers in eerste instantie. Lampen aan bij de duivinnen zorgt er voor dat duivinnen te hitsig worden en dan na het koppelen al na een dag of 4 gaan leggen. Dit resulteert dan in onbevruchte eieren en duivinnen die leren wat onderling paren is. En dit kan ik als speler met alleen duivinnen niet gebruiken.
Klaar maken.
Omdat de kweek er aan zit te komen begin ik ook minder te voeren. Tijdens de enting tegen paratyfus merk je hoe zwaar duiven kunnen worden. Zelfs met een normaal dagrantsoen. Met name duivinnen hebben hiervoor aanleg. En u weet dat teveel en te zwaar nergens goed voor is. Als ik alleen maar naar mijzelf kijk weet ik genoeg. Een rondje hardlopen is aan mij niet meer besteedt. Ook te zwaar dus. Zo rond het koppelen moet ik dus geen obesitasduiven meer hebben. Het is moeilijk want ze schreeuwen figuurlijk om eten terwijl het niet nodig is. Wat op valt is dat ieder jaar er wel een duif tussen zit die behoorlijk beenspieren heeft maar de pennenrui een beetje vergeet. Tijdens het voeren heb ik nu ook een exemplaar die meer om de voerbak rent dat dat ze eet. Zij staat als enige nog op 2 oude pennen terwijl de rest allemaal door de rui is. Vet is al helemaal niet aan haar besteedt. Ik zal haar in de gaten houden maar een topper????. Denk het niet. Overigens is haar moeder ook nooit de dikte maar die vliegt wel prima. Misschien heb ik het wel helemaal mis.
Keuren.
Op FB las ik een stukje over het laten keuren door een deskundige uit het Noorden van het land. Niks mis mee. Ikzelf heb hier ook wel eens over gedacht maar nooit gedaan overigens. Deze deskundige is wel eens bij ons in de club geweest en het moet gezegd, dit deed hij prima. Hij bezit enorm veel kennis op het gebied van postduiven. Zonder ook maar iets van mijn duiven te weten noemde hij wat voor soort het was en waar ze vandaan kwamen. Ook of het familie was van elkaar. Echt, wat dat betreft een aanrader. Maar of hij kan zien dat een duif een topper is weet ik niet. Compuclub is en blijft de beste selecteur. Niet vroeg op de plank is vertrekken.
