Of beter gezegd, de duif is de weg kwijt. Zo door de jaren heen weten we dat opgehaalde duiven het moeilijk krijgen om een normale postduif te worden. Eenmaal het spoor bijster, altijd het spoor bijster. Afgelopen weekend stond Gennep voor de jongen op het programma. DE vooruitzichten voor Noord Nederland waren goed en op tijd werden de duiven gelost. Ik had 3 nieuwelingen in de strijd. Twee hadden een ongeluk gehad en 1 uit een kippenhok gehaald bij een particulier. Laat nu de laatste opnieuw voor zijn examen zijn gezakt. Opnieuw zit hij in een kippenhok. Nu iets verder weg in Lobith. Gelukkig vinden deze mensen het geen probleem dat hij daar bij in zit. Misschien dat hij op termijn de weg terug vindt. Een topper zal het niet worden. Nog een met een vleugelprobleem ook pleite en nummer 3 die op de draden has gezeten is wel terug. Komend weekend slaan we Venlo over en gaan we naar Kerkrade, 220 kilometer. DE sprongen zijn in mijn optiek, en die van vele anderen, veel te groot. Alles in het teken van een nationaal kampioenschap en samenwerking met afdeling 11. Het laatste is toekomstgericht want in 2025 zijn we 1 afdeling. Ik moet nu een keuze maken. Afgelopen tijd zijn nog 2 duiven van de eerste vlucht retour gekomen. Dat ze uit zichzelf terug komen betekent dat de het kompas goed staat. IK neem de gok en ze gaan mee. Nummer 3 heb ik gehaald. Deze zat in de buurt maar kon het hok niet terug vinden. Deze 3 heb ik afgelopen weekend op 15 kilometer gelapt en zijn alle 3 weer terug. Overigens ben ik na deze lapvlucht meteen gestopt met rijden. Doe ik nu een paar jaar niet meer en ze doen het prima. Als ze goed trainen is dit niet nodig.
Vreemd.
Over goed trainen gesproken. Bij de een is de training niks, bij de ander kunnen ze er niet genoeg van krijgen. Afgelopen maandag was het bij mij ook weer zover. Na 1 uur kwamen de eersten terug. Dit ging een tijdje door. Kleine groepjes. Rond de middag kreeg ik een telefoontje dat 1 binnen was gelopen op ongeveer 10 kilometer afstand. Wat is er dan aan de hand. Ook deze liefhebber zijn duiven waren aan de trek geweest. Misschien een lossing?? Ik weet het niet. DE binnen gelopen duif werd weer los gelaten en was zo weer terug. Een vreemde zaak. De rest van de week trainden ze meer met de handrem zeg maar. Even weg maar als groep weer terug.
Sproeien.
One Eye Cold. Daar is het de tijd weer voor. Links en rechts hoor ik het. Ondanks dat duiven het kunnen hebben is het geen probleem om thuis te komen. Ze kunnen zelfs prijs vliegen hoorde ik. Kuren helpt in dit niet omdat het een virus is. Het verstrekken van antibiotica is dan ook weg gegooid geld. Sproeien met balance doe ik regelmatig. Zeker 1 keer per dag. Al is het alleen maar om deze kwaal buiten de deur te houden. Als dit gaat lukken zal de toekomst uitwijzen.
Afgelopen weekend.
Had ik in het samenspel een paar mooie vroege duiven. Het waren er meer maar die vonden de plassen met water op de daken bij ons aantrekkelijker dan het frisse water in de drinkpan. Een half uur buurten was geen uitzondering. Voor de rest was het ook slecht overigens. Mijn jongen hebben het niet deze jaargang. Heb ik al vaker gezegd en geschreven. KOmend weekend hoop ik dat het koppel in stand blijft maar ik heb er een hard hoofd in. Succes allemaal.
