Dinsdag, 17 juli 2018
Slaapverwekkend.
Afgelopen vrijdag zat ik in de tuinstoel de krant te lezen. In mijn gedachten zat ik te denken aan onze duivenclub. Ongeveer 20 vliegende hokken en geen mens die nog met duiven spelen wil. Het seizoen is zwaar geweest en veel hebben de handoek in de ring gegooid. Including myself!!!. Afgelopen jaar het gros van de goede duiven verspeeld. Verder met de B-garnituur was in feite geen optie maar werd uit nood geboren. Oh ja, ik zat dus in de tuinstoel en kreeg toch ineens de ingeving duiven mee te doen zodat de liefhebbers in konden korven. Gelukkig waren ook zonder die van mij voldoende inkorvende liefhebbers maar dat is dus achteraf. Mijn duivinnen had ik na de laatste vlucht, 2 weken gelden, niet meer buiten gehad. Dus de verwachtingen waren bepaald niet hoog gespannen. Sterker, ik rekende helemaal nergens op en gezien het feit dat ik dit jaar wat dat betreft voldoende kennis heb opgedaan, kwan dit ook nog uit. Een klein uur na de eerste aankomst in de club melde zich de eerste duif. Een mooi gezicht maar zoals gebruikelijk veel te laat. Wel alle duiven weer thuis, dat dan wel weer.
Opnieuw beginnen.
Dat is na dit seizoen wel duidelijk geworden. Van de 21 waar ik mee begonnen ben gaat het grootste deel vertrekken. Nu maar hopen dat de jongen voldoende kwaliteit hebben om volgens seizoen met de oude duiven een treedje hoger te kunnen komen. Dit voelt niet goed. Een persoonlijk drama voor mijn persoon. Jaren bezig een stam op te bouwen en dan in 1 seizoen ben je terug op aarde. Goede duiven verspelen of naar het kweekhok verplaatsen blijkt achteraf dodelijk voor een melker. En als je uit de topduiven op eigen hok dan ook nog geen bruikbare duiven kweekt, sta toch mooi met een druppel aan de neus.
Jongen.
Daar zijn we afgelopen vrijdag mee naar Ommen geweest. Ik denk tussen de 40 en 50 kilometer. Het werd een pittige klus waar lang wachten op het programma stond. In groepjes kwamen de duiven thuis. Dat ging een tijdje door en uiteindelijk wisten 47 van de 49 thuis te komen. Hier ben ik dan wel tevreden over. Nu dus zaak om ze van de gewone vluchten thuis te krijgen. Die ellende begint komende zaterdag. Als de eerste vlucht maar geweest is. Pffff, duivensport, fijne hobby???. Ik begin zo langzamerhand te twijfelen.
Paniek.
Tot nu toe gaat het africhten van de duiven prima. Slechts 1 heeft het huis niet terug kunnen vinden. En dat van de 50. Het had minder gekund maar het echte werk moet nog beginnen. Morgen met een paar liefhebbers naar Ommen voor zeg maar de vuurdoop. Maar even terug naar afgelopen weekend. Zondagmorgen de duiven gevoerd en alles was rustig. Mijn vrouw en ik hebben daarna een wnadeltocht gemaakt. Na terugkomst in de tuin een kop koffie, een goede gewoonte lijkt mij. Toen viel mij ineens op dat het verdacht stil in het hok met de jongen was. Ik ben gaan kijken en alles zat stokstijf in de ren of in het hok. Paniek dus. Maar wat. Alles nagekeken maar niets kunnen vinden. Zelfs het voer voor de trouwe viervoeters lag allemaal onaangeroerd onder het hok. Misschien een roofvogel in de tuin, een reiger bij de vijfer, een kat aan het gaas. Of misschien toch nog een verdwaalde viervoeter. In ieder geval heb ik ze maandagmorgen maar niet los gelaten. Vertrouwde het niet. Wel hebben ze de hele dag in de ren gezeten. Bij thuiskomst van mijn werk leek de rust werder gekeerd. Gelukkig maar. Heb je ze niet ziek, krijg je dit weer. Dinsdag weer los gelaten en alles lijkt weer bij het oude. Vanmorgen gelapt en alles net na mij terug.
Oude duiven.
Dat is allemaal rust. De laatste duivin heeft na 1 week besloten toch maar met een andere doffer aan te paren. De rest zit allemaal op nest. Ze komen niet meer buiten. In het duivinnenhok heb ik nu enekel late jongen van mijn Belgen zitten. Die wilde ik in eerste instantie voor de kweek bewaren maar omdat ik bij de oude duiven toch de handdoek in de ring gegooid had besloot ik ze toch maar uit te wennen en op de navluchten te gaan spelen. Ze zijn al op leeftijd, een week of 8 denk ik, en eentje van de 5 is verdwenen. De andere 4 komen alle dagen buiten en vliegen zo af en toe op. Volgende week komen de oude doffers bij de jongen in het hok. Kunnen ze samen uitvliegen.
Slecht.
Bij ons in de club, 21 vliegende hokken, kunnen ze geen duif meer in de mand krijgen. Afgelopen weekend op de midfond nog 53 in concours waaronder ook nog invliegers. Droevig natuurlijk. Des te meer omdat dit eigenlijk mijn vluchten zijn. Echt de mooiste. Maar dan moeten de duiven ook willen. Voor Jan met de korte achternaam ga ik niet bij het hok staan. Ik hoop dat komend weekend het vereiste aantal komt opdagen. Veel succes.
