Warme voeten.
Eindelijk, de kou is uit de lucht. Letterlijk dan. Ik begrijp dat veel mensen houden van dit weertype vanwege schaatsen en het gezond maken van de natuur. Wat niet op een natuurlijke wijze kan bestaan moet het veld ruimen. Nu kun je hierin natuurlijk overdrijven. Kijk maar Naar de Oostvaarderplassen. Men zet een hek om een natuurgebied en hierin moeten dieren zien te overleven. Geen kans van slagen want een hek vind ik onnatuurlijk. Dieren moeten van echte vrijheid kunnen genieten. Over een tijdje praat niemand meer over dit voorval al is het wel triest natuurlijk.
Kromsnavel.
Hoe anders is het met onze duiven die tijdens het trainen lastig gevallen worden door met name de Vrouwtjessperwer en de Havik. Bij sommige liefhebbers vindt een ware slachting plaats. Afgelopen week was ik bij een liefhebber voor een interview. Afgelopen jaar was hij van zijn post- en sierduiven meer dan honderd kwijt geraakt aan de roofvogel. Het is natuurlijk doodzonde maar het is wel de natuur. Ik ben het grotendeels met hem eens. Behalve als die natuur kunstmatig in stand wordt gehouden. Het beschermen van dieren en het uitzetten van met name de slechtvalk heeft in mijn ogen weinig met natuur te maken. En net als bij bepaalde diersoorten loopt ook dit uit de hand. Overal waar de mens zich met de natuur gaat bemoeien worden in sommige gevalle problemen gecreeerd. Kijk maar naar de muskusrat. Uit gezet om zijn mooie vacht en nu, na jaren van jongen werpen, is het een probleem van allure. Zo gaat het ook met de ooievaar. Gisteren tijdens een autorit naar Eindhoven zag ik in de buurt van Meppel al weer veel exemplaren in de weilanden lopen. Die groep wordt straks nog groter als de vogels uit Afrika weer arriveren. Gevolg, bijna geen weidevogels meer over. Een ooievaar ziet er uit als een mooie sierlijke, vredelievende vogel. Echter, het is en blijft een roofvogel. Als die de kans krijgt een jonge kievit te verorberen laat hij dat niet na.
Eigen hok.
De vliegers mochten dit jaar een eigen bak en partner kiezen. Het is mij super bevallen. Wat een werkbesparing. Geloof het of niet maar geen kapotte eieren met vechten, geen kapotte koppen o.i.d.. Kortom, een succes. Soms vormen zich mooie koppeltjes. Van enkele ga ik de eieren overleggen naar de kwekers. De omgekeerde weg dus. Een paar duiven hebben geen partner dan wel bak uitgezocht. Alleen de 10 koppels die nu zitten te broeden hebben een bak. De rest heb ik dicht gedaan. De restduiven kunnen op een schap zitten. Aan het eind van de rit, seizoen, gaan we zien welke duiven bij dit systeem het beste renderen. Ik denk de beste!!!. Van de eerste mislukte ronde heb ik nu 10 jongen van de 21 koppels???!!!. Die 10 krijgen allemaal een ring om van de ringenrace ZOD. Als alles goed verloopt krijg ik nog 20 jongen van de volgende rond zodat de teller rond de 30 blijft staan. Op zich is dit niet een probleem. Meest heb je teveel duiven en dit komt alles niet ten goede. Je moet overzicht houden en dat krijg je niet door een hok vol jongen. Dit heb ik in de loop der jaren wel ervaren. Dus misschien vaar ik wel bij deze misstap. De toekomst zal het leren.
Weduwschap.
Vanmiddag de echte eieren vervangen door kunst. Komens weekend haal ik de duiven uit elkaar en begin ik zo langzamerhand met het trainen van de duiven. Ook voor mij komt het seizoensbegin te vroeg. De vitesse zal moeten dienen als voorbereiding op de mooie midfondvluchten die gaan komen. Vitessevluchten zijn voor de mannen die bij huis zijn. Niet voor de werkende man of vrouw. Ik lees wel eens, ik ken iemand die werkt en toch top speelt. Ik ken ze ook. Kom je aan de praat met deze personen, dan blijkt dat vaak de partner hand en spandiensten verricht. Dan kun je dus niet meer onder de noemer, werkende liefhebber spelen. Dan moet je ook daadwerkelijk alles alleen doen zoals in mijn geval. Maar, het is nu eenmaal niet anders en je moet roeien met de riemen die je hebt. En bij de werkende liefhebber zijn die in de meeste gevallen te kort.
