Bijzondere dag.
Vrijdag, 10 februari 2017. Een dag die ik nooit meer zal vergeten. Mijn allerbeste vriend, kameraad of hoe je het noemen wilt, sliep die dag in. Vrijwillig, hij had hier voor gekozen. Dit alles na een zeer kort ziekbed. Het ga je goed!!!
Duiven.
Het verlies van mijn vriend zorgde indirect voor een toename van mijn duivencolonie. Alles duivensport gerelateerde zaken heeft hij aan mij toevertrouwd. Zijn hele stam met topduiven is nu in mijn beheer. In overleg met de familie is besloten op korte termijn de duiven te gaan verkopen. Een moeilijke beslissing maar het is niet anders.
Op eigen hok.
Ondanks alle perikelen draait de wereld wel gewoon door. Alle duiven zijn gekoppeld en hadden binnen 14 dagen allemaal eieren. Hier en daar had ik een beetje tegenslag maar uiteindelijk kropen meer dan 50 jongen uit het ei. Ruim voldoende dus. Om iets anders te proberen heb ik de vliegdoffers aan kweekduivinnen gekoppeld en vliegduivinnen aan kweekdoffers. Misschien dat de doffers hierdoor beter gaan presteren omndat de partner thuis is. Onlangs had ik een gesprek met een bijzondere liefhebber. Hij presteert top met zijn duiven. Ook hiet wordt totaal weduwschap gespeeld. DE doffers vliegen bij hem even hard als de duivinnen. Het wel of niet thuis zijn van een partner speelt volgens hem hierin geen rol. Het gaat alleen maar om kwaliteit. Zijn conclusie was dan ook heel simpel, de doffers hadden niet die kwaliteit als die van de duivinnen. Die mening deelde ik en op voorhand werden bijna alle oude doffers verwijderd. Ik ben benieuwd.
Los.
Op dit moment zijn de duiven nog niet buiten geweest. Hier wacht ik mee totdat de jongen gespeend kunen worden. Een gedeelte van de jongen gaan met de kweekduivinnen naar het jongenhok. Een ander deel blijft bij de kweekdoffers en een klein gedeelte gaat naar mijn kleine kweekhok. DE vliegduiven hebben dan geen jongen meer. Het spel kan dan beginnen.
