Vogelgriep
Vandaag staat op de website van onze afdeling 10 een bericht dat wij uit solidariteit met de liefhebbers uit Groningen, die in het gebied wonen waar vogelgriep heerst, de vlucht niet mee laten tellen voor het afdelingskampioenschap. Waarom dan gewoon de vlucht niet uitstellen????. Dat noem ik pas solidariteit!!!. Daarnaast, en nu preek ik voor eigen parochie, is later beginnen voor werkende mensen een zegen. Maar goed, wie ben ik. Een roepende in de woestijn.
Trainen.
De duiven trainen nu, als het kan iedere dag. Als het kan, want dit weekend vond ik de omstandigheden zo slecht dat van trainen geen sprake kon zijn aan de Boonackers. Ik kijk naam ezelf. Als ik niet buiten wil zijn, dan hoeven mijn duiven dat ook niet. Ik weet niet wat ze voelen maar het lijkt mij niet prettig. Zo stelde eens mij een liefhebber voor om met een snijdende koude wind het hoofd buiten het raam van een rijdende auto te doen. Moet je kijken hoe prettig dit is. Daarnaast is het nu gevaarlijk om duiven te laten vliegen. Doorat duiven bijna stil tegen de wind in staan worden ze een gemakkelijke prooi voor roofvogels die met de wind in de rug op de duiven duiken. Het wordt overigens steeds erger. Afgelopen weekend probeerde de havik een roek te pakken. Net dat hij aan zijn maaltijd wou beginnen werd hij door een groep eksters en kraaien belaagd en koos toen maar het hazenpak. Ik ben maar wat blij met de kraaien. Overigens begint de gang in mijn duiven te komen. De duivinnen trekken al weg en hebben de gang er goed in zitten. Het hoeft niet lang, als het maar hard gaat.
