Nog 2 vluchten en het seizoen zit er (gelukkig) op. Was het met de oude duiven meest oké, met de jongen wil het niet zo goed. Dat had ik al verwacht alhoewel 2 eerste prijzen in de vereniging nog wel goed te noemen is. Opvallend is dat na de vlucht door niemand gevraagd wordt, “hoe laat zit je?” . Nee, allemaal vragen ze “hoeveel heb je”. En dit is het hele jonge duiven seizoen al zo. En niet bij mij alleen is het zo. Normaal gesproken verlies je in het begin van het seizoen jonge duiven. Na 3 weken is het kaf van het koren en blijven de dan aanwezige duiven meest allemaal. Ik heb dit seizoen met vallen en opstaan slechts op 1 vlucht alles retour gekregen. Dit is niet normaal. Afgelopen weekend stond de GP-vlucht vanuit het Franse Rethel op het programma. Met een wind uit ZuidOost tot Zuid weet je op voorhand dat het bijzonder gaat worden. En dat werd het. Enorme gaten tussen de aankomsten en een winnaar die de turbo er op had staan. Meer dan 2.000 meter. En hoe bijzonder was het dan?. Het was maar goed dat de winnaar deze duif had want pas na een klein uur melde zich pas nummer 2!!!!. En dit noem ik bijzonder. Bij mij liet alles verstek gaan. Geen enkele duif op tijd. Een onverduisterde duif van een overnachtspeler won bij ons in de club met voorsprong de eerste. Tja, dan weet je het wel. S’ avonds miste 1 duif en die is nog steeds onderweg. Wel jammer want hij was al 2 keer mijn eerste op het hok. De eerste was een jonge doffer uit een dochter van Moritz en een kleinzoon van Lukas 300. Meest Westen dus. OP de navlucht vanuit Venlo had ik 3 duivinnen mee waarvan 1 die het zou moeten kunnen. Die heeft in de club al een eerste gespeeld dit jaar. Deze duiven waren de week ervoor de volgende dag terug gekomen. Even resetten dacht ik. De duif die het moest kunnen was mijn eerste en speelde de 2e in de club. Zij is een dochter van de 30-euroduif met een kleindochter van Moritz en een dochter van de Belg 96.
Ledenraad.
Ik vraag mij af wat deze raad te vertellen heeft. In zijn column in het Spoor vertelde de hoofdredacteur dat de ledenraad tegen een gezamenlijke nationale vlucht was. En wat kregen we???. Juist, een gezamenlijke nationale vlucht. Punter noemde het al eerder. De ledenraad, en dus de leden In Nederland, wil minder vluchten. Wat kregen we. Meer vluchten!!!. Tja, wat is dan het nut. Het zelfde bij ons in de afdeling. Om mij heen alleen maar de vraag, waarom bijna alle vluchten 2 nachten mand? Voor wie is dit allemaal? en door wie worden beslissingen genomen? Ik zou het niet weten. IK ga nooit meer naar afdelingsvergaderingen. OP afdelingsniveau is overigens nog weinig te regelen. Gevoelsmatig denk ik dat achter de schermen op landelijk niveau regelmatig gelobbyd wordt en dat onzichtbare machten zaken regelen waar het merendeel van de liefhebbers geen weet van heeft. Ik riep al eerder dat duivensport steeds meer op politiek begint te lijken. Hiermee sla ik de plank niet ver mis denk ik.
Ziek.
Was ik de laatste tijd. Afgelopen week een tijdje op bed gelegen. GRiep denk ik. Wat kun je daar slecht van zijn. De neus helemaal dicht. Met een verstuiver balance in de neus gespoten. Dat was wel een dingetje. Proesten en snotteren tegelijk. Maar wel na 2 dagen aan de beterende hand. Goed spul.
Geen lid.
Een duivenvriend van mij woont in Duitsland, aan de grens. Het duivenspel in Duitsland is anders dan bij ons. Het paste niet meer bij zijn doen en laten. Hij zegde zijn lidmaatschap in Duitsland op en melde zich aan bij een Nederlandse duivenclub. Niets aan de hand. Hij kreeg via de NPO een lidnummer toegewezen. Dan denk je dat alles in kannen en kruiken is maar niets was minder waar. Na 10 dagen kwam de NPO op zijn of haar schreden terug en werd het lidmaatschap eenzijdig weer ongedaan gemaakt. Verwezen werd naar een besluit dat achteraf door de ledenraad genomen werd maar op het moment van aanmelding nog niet van toepassing was. Of zoals een lokaal bestuurslid riep, als de 1e en 2e kamer nog niets besloten hebben kun je een nieuwe wet niet alvast in werking laten treden. Bij de NPO dus wel. Betrokkene heeft een sportadvocaat in de hand genomen en die ziet grote mogelijkheden om de zaak te winnen. Echter zijn de kosten van een zaak tegen de NPO hoog en bij winst van betrokkene behoeft de verliezende partij in deze slechts een klein deel te betalen. M.a.w., ben je kapitaal krachtig, kun je iets maar ben je financieel niet bij machte om alles te betalen moet je stoppen met de duivensport. Ik vraag mij af waar dit voor nodig is. Of zoals een liefhebber bij mij in de buurt riep. “liefhebbers klagen over 10 leden uit Duitsland maar als we samen gaan met zeg maar 1000 Friese liefhebbers is niemand die hier iets over zegt”.
