Sterker, bij mij in de buurt stonden de meeste gezichten op onweer. Wat een snelle training voor de jonge duiven moest worden ontaarde in voor sommige liefhebbers in een regelrechte ramp. Bij ons in de club kon het concours niet reglementair gesloten worden op zaterdagavond. Concreet, nog meer dan 60% van de jongen onderweg zoals dit tegenwoordig heet. Op sommige plekken nog meer. Liefhebbers die hun duiven liefdevol getraind hebben zaten in een nagenoeg leeg hok te kijken. Ik had ze gelukkig niet mee. Op deze trainingsvluchten kun je alleen maar verliezen, niets winnen. En dat bleek maar weer eens. Hoe ik hier tegen aan keek vroeg men. Wel, ten eerste moet je met jongen voorzichtig zijn. Daar hoort in mijn optiek een lossing van duiven bij die bij elkaar in de buurt moeten zijn. Dus niet over het hele Zuidelijk deel van de afdeling lossen. Veel te breed Door o.a. de windrichting, korte afstanden zijn de verliezen aan de Westkant stukken minder dan bij de liefhebbers aan de Oostkant. Vervoerstechnisch schijnt het in vlieggebieden lossen niet mogelijk of moeilijk uitvoerbaar te zijn. Een late lossing en een behoorlijk oplopende temperatuur deed hier nog een extra duit in het zakje. Ik kan mij niet voorstellen dat de nog onderweg zijnde duiven allemaal niet in orde waren. Verliezen van jonge duiven is inherent aan de duivensport. Vooral in het begin als ze alles nog leren moeten. Aan de Westkant werd mij ooit eens verteld dat wij beter duiven moesten hebben om verliezen te voorkomen. Dat zijn goede berichten voor liefhebbers die al jaren op afdelingsniveau goed presteren. Gelul in de ruimte noem ik dit en getuigd dan van weinig verstandelijk vermogen. Kortom, het jonge duivenspel zit op de wagen maar is voor sommigen al afgelopen voordat het goed en wel begonnen is.
Eigen jongen.
Die worden nu mooi. De kragen verdwijnen en maken plaats voor mooie strakke halzen en een glad verendek. Ook de vlieglust neemt toe. Aan mijn Lasterie speciaal heb ik een tijdje geleden 50% paddy toegevoegd. Dit zorgde voor eerder genoemde vlieglust. Echter, nog steeds zijn ze van mening dat snel naar huis gaan niet van toepassing is. Afgelopen vrijdag voor het eerst op 25 kilometer gelost. Dit duurde ook weer super lang. Eerst wat eenlingen en pas na 2 uren de grote groep, gevolgd door nog een paar. de teller bleef op 29 van de 32 staan. Hiervan werden gisteren 2 stuks gemeld. Eentje in Hoogeveen en in Zwolle. Niet bij liefhebbers dus halen. En dan blijkt maar weer eens hoe hard de duivensport, of beter gezegd selectie, moet zijn. Deze 2 hadden al verwijderd moeten worden maar gaven toch teken van herstel. Een zogenaamde 2e kans zorgde dus voor een extra lange rit. In Hoogeveen moest ik in een kippenren kruipen, in Zwolle had de dierenambulance het diertje bij een een dierenkliniek afgeleverd. Beide zijn dus weer thuis maar komen niet meer bij de jongen in het hok. Geen 3e kans zag maar. Deze week nog een africhting op grotere afstand. Als het kan met meerdere liefhebbers zodat ze uit de groep moeten komen. Dit vind ik heel belangrijk. Het weer moet dan wel mee zitten.
Oude duiven.
Alleen vitesse gespeeld. Mijn vrouwtjes kwamen weer prima naar huis. Vier bij de eerste 38 in het samenspel vind ik prima. DE eerste was de 838. Vader samenkweek Kasperink x Belg 96, de moeder komt van Tonny Snijder. De 38 pakte als jong een eerste op Gennep en nog een keer de 3e in de club. Dit jaar de eerste vluchten steeds de laatste maar de laatste tijd pakte ze haar prijsjes. Binnen de kortste keren kon de klep dicht. Wat een verschil met de jonge duiven. Ervaring doet wat met duiven. Nog 2 vluchten en dan zit voor mij het oude duiven seizoen er al weer op. Het gaat sen. Iedereen succes komend weekend en kijk uit met de jongen. Aan de Oostkant lopen ze weer gevaar op een herhaling van zetten t.o.v. afgelopen weekend.
