Valt het mij met de jongen niet tegen. Alhoewel. In totaal 15 duiven in de min en dat is toch een mooi koppeltje. En, zoals bijna altijd blijkt dat sommige duiven niet van de losplaats kunnen komen. M.a.w., ze zitten in de buurt van Almelo, Enschede. In ieder geval niet ver van de losplaats. Na uren vliegen en het feit dat ze zich niet kunnen oriënteren, lopen ze op een gegeven moment ergens binnen. Een duif die zich niet kan oriënteren, waar ligt dat aan???. Voor mij is hiervan maar 1 reden schuld en dat is blootstelling aan zuurstof gebrek. Voor mij is dit klip en klaar en is een onderzoek van 100K niet nodig. Op de website van W.W. stond een link die doorverwees naar een onderzoek m.b.t. vervoer. Ging volgens mij over een Elenbaas duivencontainer. Ondanks een redelijk verlopen concours vielen verliezen in een bepaalde regio op. Foto’s werden van de container genomen waar manden van getroffen verenigingen met grote verliezen zaten. Wat bleek, die zaten allemaal voor in de container. Meer dan 50% van deze duiven bleven achter. Van verenigingen die Manden achterin de container hadden waren de verliezen niet noemenswaardig. Bij nader onderzoek bleek de verluchting van deze container bij stilstand niet te werken en deden de meetinstrumenten (verplicht) het niet. Een duif werd door een liefhebber opgehaald en ter controle aan een goede duivendierenarts aangeboden. Die constateerde schade aan het oriëntatievermogen door blootstelling aan zuurstofgebrek. In principe het zelfde verhaal als bij ons in 2018 waar 50% van de duiven achterbleef. Ook hier een liefhebber die een achter gebleven duif liet onderzoeken en dezelfde conclusie hoorde als hiervoor vermeldt. En wat gaan wij hier aan doen??. Een onderzoek instellen naar verliezen met jonge duiven terwijl een van de oorzaken al lang bekend is. In basis moet een postduif, goed of slecht speelt niet een grote rol, naar huis kunnen komen. Dit zit in de genen. als hiervan geen sprake is en duiven blijven massaal achter is er iets anders aan de hand. Voor mij is het al heel lang duidelijk, het ligt aan het vervoer. Is het niet A.S. die altijd schreef dat de meeste verliezen meest ontstaan tijdens het transport naar de losplaats en niet op de weg naar huis!!!!!. Overigens heb ik hierover in 2018 een artikel in het spoor gemaakt.
Mooi was die tijd.
Omdat ik het verhaal zo mooi vind hier nogmaals terug in de tijd toen geluk nog heel gewoon was. De tijd dat je 20 jonge duiven mee deed en alle 20 weer thuis kreeg. Noord Nederland had 3 afdelingen. Afdeling Drenthe, afdeling Noord en afdeling F. De eerste 2 hadden moderne, mooie duivencontainers voor die tijd terwijl de laatste oude dekkleden containers had. Aan de voorkant van deze containers zaten hele grote luchthappers. Samen met de dekkleden zorgde deze voor veel frisse lucht. Ook niet onbelangrijk waren de trucks die voor de containers waren geplaatst. Hierop geen spoilers die de luchtstroom negatief konden beïnvloeden. Als wij gezamenlijke met de 3 afdelingen concoursen hadden waren de duiven van afdeling F meest thuis terwijl het overgrote deel van de andere afdelingen nog onderweg was. Ik heb nog een oude uitslag bewaard om te laten zien wat de verschillen waren. Niet normaal. Ik had 20 van de 25 in de klok en dat allemaal in de eerste helft van de uitslag. Veel werd gewonnen door liefhebbers van afdeling F. Zoveel dat zelfs een fondclub werd opgeheven. Dit laatste weet ik niet zeker of dat door de overmacht kwam maar het had er alles schijn van. Bij het samen gaan van de 3 afdeling veranderde de duivensport voor ons. De dekkleed container bleef maar de oude vervoerder werd ingeruild voor een nieuwe. Nadeel van deze vervoerder was dat op de trucks grote spoilers zaten. Die zaten helemaal voor de luchthappers waardoor de goede functie ineens teniet werd gedaan. En u raadt het al, ineens werden wij ook geconfronteerd met verliezen. Ongekend. Soms liepen bij het duiven ophalen de emoties tussen liefhebbers en vervoerder ter plekke zo hoog op dat de laatste min of meer gedwongen werd de spoiler naar beneden bij te stellen. Anders geen duiven mee. Op termijn werd dit natuurlijk onhoudbaar maar we kregen het toch voor elkaar dat voor een langere periode de spoiler naar beneden bleef. Maar de weg van verliezen was definitief ingeslagen. Als laatste het voorbeeld van een duivenvriend die net als mij de lossingen niet vertrouwde. Tijdens de eerste jonge duivenvlucht naar Beekbergen reed hij met zijn eigen dekkleedkar mee en liet zijn duiven samen die met die van het totale concours los. Hij had al zijn duiven binnen een half uur terug, de rest van de afdeling kende een zeer slecht verloop. Zo kan ik nog wel even door gaan. Voor mij is duidelijk dat verliezen met jonge duiven grotendeels te wijten valt aan slecht vervoer ondanks het theoretisch succesvolle ontwerp van de Elenbaas containers.
Nieuwe ontdekking.
Ik kom er nu achter dat uit 1 koppeling wel hele bijzondere duiven komen. Op Weert 3 jongen uit dit koppel bij de eerste 6 in de vereniging, Op Ulft een jong uit deze koppeling de eerste in de club. Afgelopen zaterdag opnieuw een jong voorop die de 3e pakt in de club. Uit dezelfde doffer (911) komt ook mijn 55 die 11 prijzen scoorde met 2 eerste in de club. Zij vliegt 1 keer 7 minuten vooruit en een andere keer 5 minuten. Kan denk ik geen toeval zijn.
One eye cold.
Is dit jaar vroeger dan anders. Bij mij in ieder geval. Het is niet erg overigens en als de ogen niet nat zijn en droog blijven doe ik ze mee. Ze kunnen zelfs prijs vliegen want mij 2e was eentje. Omdat het een virus is kun je druppelen, kuren of wat dan ook, het helpt niets. Zodra ik iets opmerk begin ik met MBES te sproeien. En ik moet zeggen dat er geen nieuwe exemplaren bij zijn gekomen. Overigens opvallend dat enkele gebruikers van Balance en TKK prima presteren op dit moment bij ons in de club. Allemaal liefhebbers die van het perron antibiotica zijn gestapt en de trein naar puur natuur hebben genomen.
