Dit kun je van verschillende kanten bekijken. Zo kreeg ik na 1.5. week na de eerste jonge duivenvlucht op woensdagmiddag nog eentje retour. De 901 en die zag er zeer goed uit. Niet meer verwacht en toch nog gekregen. Het werd nog mooie want donderdagmorgen liep opnieuw een duif op de ren en ook dit was eentje van de eerste vlucht. Deze zag er meer dan voortreffelijk uit. Mijn dank is groot richting de verzorgers. Maar wat moet je nu met zulke duiven?. Het programma in onze afdeling kent hele grote stappen. Helemaal toegespitst op de specialisten en niet denkend aan de duiven gaan wij over 2 weken al op donderdag inkorven voor een vlucht van goed 300 kilometer. In Noord Nederland zelfs bijna 350 kilometer. Ze hebben amper in de container gezeten. Ook volgens W. de Br. lopen we in Nederland veel te hard van stapel. Te laat beginnen en te vroeg eindigen. Hierdoor krijg je dus taferelen als boven genoemd. Veel te grote sprongen. Beter was om eerder te beginnen en meer korte vluchten te hanteren. Om te leren zeg maar. Niets van dit alles. Het motto zal zijn, doe dan maar op de natour mee. En dat willen liefhebbers dan ook weer niet. Alleen als het helemaal niet anders kan. Toch jammer dat niet naar het grootste gros van de liefhebbers geluisterd wordt. Die willen dit namelijk niet.
Nog meer vreemde vogels.
Afgelopen week een duif gevangen. Liep al een paar dagen rond en ging niet naar binnen. Toen ik hem te pakken had zag het mooie duifje er nog prima uit. Gekeken van wie zij was. Mevrouw is van een liefhebber uit het Groningse Pekela. Helemaal niet zover van waar ik woon. Liefhebber H. gebeld. Deze beste man deed meteen al moeilijk. Ik sprak met hem af haar na het weekend op een paar kilometer los te laten. S. middags was ze terug. ZE kon meteen mee met mijn eigen jongen voor een lapvlucht. Ze was weg en dacht ik dat ze terug naar Pekela was. De volgens dag toch weer terug. Ik heb de heer H. gebeld en hem verteld dat het beter was de duif te halen. Hij trok alle registers open om vooral duidelijk te maken dat hij eigenlijk geen duif op kon halen. Hij had geen navigatie en kon Emmen niet vinden. Hierop vertelde ik hem dat zijn duiven zich hadden aangepast op zijn gemis. Het namelijk niet kunnen vinden van een adres. Volgens hem gaat de duivensport kapot aan de verplichting om verdwaalde duiven te halen. IK noemde nog enkele voorbeelden van hoe liefhebbers met hun dieren om moeten gaan. Hij is een school voorbeeld van hoe het niet moet. Eigenlijk een schande voor de sport. Maar goed zulke mensen heb je overal wel lopen. Het was anders geweest als de vogel ernstig gewond was en de kans van overleven minimaal was. Ik loop na te denken haar bij de dierenambulance af te geven. Dan kan H. haar daar halen tegen een behoorlijke rekening. Of misschien melding maken bij de NPO.
Zaterdag.
Is het de vraag of de jongen gelost kunnen worden. Misschien wordt het opnieuw zondag. Dat zal toch wat wezen. Dan wordt van de 8 vluchten maar liefst 7 keer met een nacht extra mand ingekorfd. Dit lijkt mij voor het welzijn van jonge duiven niet wenselijk. Het is nog niet zo ver. Ook bij 6 keer met een nacht mand extra plaats ik een vraagteken. Het jonge duivenspel in afdeling 10 is een eentje van het ergste soort lijkt het. Totale lossingen i.p.v. in groepen (behalve de trainingen), Grote afstanden i.p.v. meer korte en veel nachten extra in de mand. Maar, je kunt natuurlijk ook alleen nog de natour spelen.
