Vergadering.
Afgelopen week had ik een redacteurenoverleg van het Spoor. Gekscherend werd gesproken over afdeling 10 en 13. Jawel, afdeling 13 want zo kijkt een gedeelte van Nederland naar de duivensport in Noord Nederland. Waar iedereen probeert plooien glad te strijken gooien liefhebbers in het Noorden de knuppel in het hoenderhok om meer verdeeldheid te creëren. Zonder op de hoogte te zijn van gebeurtenissen in de toekomst bleken deze woorden ook nog gestoeld op waarheid want afgelopen vrijdag hield het afdelingsbestuur het voor gezien. Een stemming voor gezamenlijk lossen, heel normaal in Nederland, zorgde voor deze beslissing. Enigszins te begrijpen vanwege geen vertrouwen, anderzijds onbegrijpelijk omdat de sport hier niet mee gediend is. Let wel beste mensen, het gaat om een paar vluchten per jaar. Het geeft maar weer eens aan dat de duivensport verrot is van binnen. Met een beetje stoprot kun je de boel niet meer repareren.
Gekheid.
In hoeverre kun je mensen vertrouwen. Na het overlijden van mijn duivenvriend zouden de duiven in een keer worden over genomen door een Duitse liefhebber. Een paar keren telefonisch contact gehad over de betrouwbaarheid van de deal. Op zich vreemd omdat ik al eens eerder zaken met hem gedaan had. Toch na een paar dagen een telefoontje met de mededeling dat het allemaal niet door ging. Gekheid riep ik. Niets van dat. Alle duiven zitten nu dus nog in het hok en zullen binnenkort via een internetveiling verkocht gaan worden.
Jongen.
Inmiddels heb ik de duiven gescheiden. De kweekduivinnen- en doffers hebben een ploegje jongen die ze verzorgen moeten. Heb ik goede ervaringen mee. Jongen op de bodem die zien waar en hoe de ouders eten. Het is een mooi gezicht hoe ze in de schalen liggen met volle kropjes voer. Tot nu toe geen uitvallers dus ben ik tevreden.
De vliegers staan nu dus op weduwschap. Schraal Hans was keukenmeester. Ik heb ze nu op 100% gerst staan een paar dagen. Ik moet ze naar mijn hand hebben staan. Gisteren gingen de duivinnen voor het eerst naar buiten. Natuurlijk onwennig maar daat zal binnenkort verandering in komen. Van de 24 gingen 19 naar binnen. De rest vond het niet nodig om op het juiste hok binnen te lopen. Die zitten nu in de ren van de jongen met alleen een bakje water. Vanavond mogen die het opnieuw proberen. Tijdens het binnenroepen staat de klep open zodat ze gemakkelijk naar binnen kunnen.
Twijfel.
Nog steeds sta ik in twijfel over het wel of niet spelen van de doffers. In principe vind ik het zonde om ze niet te spelen. Aan de andere kant wet ik uit ervaring dat de duivinnen beter naar huis zullen komen. En, niet onbelangrijk, het scheelt veel tijd in de verzorging. Je hoeft niet 2 ploegen te laten trainen.
