Bezoek.
De laatste 2 weken had ik bezoek. Na een van mijn africhtingen werd mijn hok bezocht door een mooie bonte doffer. In eerste instantie dacht ik dat hij wel weer weg zou gaan. Niks van dat. Hij bleef en maakte het leven van mij behoorlijk zuur. Ik speel alleen met duivinnen en iedere keer vond hij het nodig om mijn vrouwen het hof te maken. Iedereen blij behalve ik. Afgelopen maandag de duiven gelapt. Bij thuiskomst 23 van de 24 binnen. Maar 1 duivin was zo langzamerhand verliefd geworden op de mooie bonte. Dat laatste werd mij te bont. Als visliefhebber had ik alvast een schepnet klaar gezet. Na enige tijd achter de duiven aan te lopen lukte het mij hem te vangen. Hij verkeerde in een puike conditie. Hoe dit kan is mij een raadsel want voer kreeg hij niet. En binnen lopen was voor hem helemaal geen optie. Gevangen dus. Gekeken waar de duif vandaan kwam. Zijn baas woonde in Westerhaar. Die kon mij vertellen dat de duif als jong van het hok verspeeld was!!!!… Blijkbaar had hij nog ergens een onderkomen. Om een lang verhaal kort te maken, de duif is inmiddels terug in Westerhaar.
Snel.
Het valt mij op dat mijn duivinnen de laatste paar keren super snel naar huis komen. Het maakt niet uit waar ik ze naar toe breng. Iedere keer voor mij thuis. Dit ben ik niet gewend en kijk hier van op. Nog steeds hebben de duivinnen bij thuiskomst geen doffer gezien. Als je kijkt hoe ze naar binnen stormen na de training en het lappen(kan ik zien op de klok). Maar goed, zaterdag gaat het om het eggie. Dan moet het gebeuren. Voor hetzelfde geld sta je dan met een druppel aan de neus. Is het niet om de prestaties dan wel van het weer dat voor komend weekend niet al te best lijkt.
Trainen.
Heeft hard trainen wel zin. DE laatste weken hoor en lees ik over het trainen van duiven. Als duiven graag trainen is dit een signaal van gezondheid. Dat mag duidelijk zijn. Maar is het noodzakelijk dat duiven 2 uur of meer trainen??. Ik denk het niet, tenminste, afgaand op enkele opmerkingen, artikelen die ik onlangs las. Met name duivinnen kunnen zonder. Ook die van mij trainen niet lang. Per dag hooguit 3 kwartier. Meer tijd wil ik hier niet aan besteden en het werkt. Sterker, in België zijn liefhebbers die duivinnen slechts 1 keer per week lappen en toch mooi weer spelen met de dames. Zo trainen de duivinnen van D. aanzienlijk minder dan die van de buurman die als gekken iedere dag door het luchtruim razen. Een kwartier per keer is meer dan voldoende. Echter is het op zaterdag een ander verhaal. De duivinnen van D. presteren aanzienlijk beter dan de supertrainers van de buurman. D. heeft soms de helft terug als de buurman dan nog steeds in de lucht staat te kijken. Wachten op zijn eerste. Trainen nodig??. Ik denk het maar een echte noodzaak voor hard en lang trainen zie ik niet.
Buiten.
Afgelopen jaar de tip van een bevriend liefhebber. Waarom de duiven niet in de ren. Mooi op roosters, onder dak en achter windbreekgaas. Sinds deze tip is het een stuk beter gegaan. Geen luchtwegproblemen, strak in de veren en behoorlijk dons. En het scheelt veel werk v.w.b. het schoonmaken van hokken. ’s Morgens even met het mes onder schappen langs en klaar is Kees. De rennen zijn voorzien van lades en het schoonmaken is hier ook zo gepiept. Waarom moeilijk doen als het gemakkelijk kan.
Jongen.
Die zitten nog steeds binnen. Het wordt tijd dat ze naar buiten gaan. Komend weekend moet het maar gebeuren. Ze luisteren goed, eten prima en zitten voor zover mogelijk strak in het pak. Voor zover mogelijk omdat ze veren laten vallen. Volle bak krijgen ze niet meer. Ik wil geen duiven op het huis hebben slenteren of erger, bij de buren in de tuin tulpen kaal vreten. Het moet kloppen en mijn gevoel zegt dat dit moment nu aangebroken is.
