Geen Harries.
Afgelopen tijd voor het eerst weer eens op pad geweest voor het Spoor. M.v.Z. was het slachtoffer. Een van zijn meest spraakmakende opmerkingen was, Ik heb geen Harries. Het hele commerciele gebeuren vindt deze man maar niets. En liefhebbers trappen ook nog in de reclame die voor deze duiven gemaakt worden. Wie ze niet heeft heeft in de duivensport bijna niets meer te zoeken. Cultduiven zijn het. Ik kon hier wel om lachen. Hij raakt de kern van het verhaal. Met stamkaarten kun je geen prijzen winnen. Dat doe je alleen met goede duiven.
Zelf ook.
Op internet worden nu eenmaal veel slachtduiven voor groot geld verkocht. Nu kan ik zeggen, koop hier geen duiven maar dat zou betekenen dat ik de kop in het zand steek. Ik heb namelijk zelf ook eens 3 duiven op een verkoopsite gekocht. Als ik het doe zijn het jonge duiven die voor weinig geld verkocht worden. Zo had ik in 2014 geluk door 2 duiven van Johan den Hartog uit Culemborg te bemachtigen. Die kwamen beide uit een broer van het Kanon, een topkweker bij Danny van Dijck uit PUlle. Die passen prima in mijn stam omdat deze duiven in lijn uit de Dondersteen komen. En zoals u weet ben ik met deze duiven redelijk succesvol. En het moet gezegd, ik ben met deze 2 doffers redelijk succesvol. Uit eentje heb ik al 3 redelijke duiven gekweekt. Afgelopen jaar nog een jong die een eerste vloog. Als je dan ziet wat deze duiven op dit moment op brengen en wat ik hiervoor gegeven heb, een belachelijk lage prijs. Geluk moet je een keer hebben of niet dan.
Tentoonstelling.
Tentoonstellingen raken uit de gratie. Mensen in een witte jas die na het afleggen van een examen vertellen hoe een duif in elkaar moet zitten. Ik heb hier altijd al een slecht gevoel bij gehad. Niet bij de mensen zelf maar wel met de wijze waarop gekeurd wordt. Vroeger was dit anders. Net zoals toen de hele duivensport in elkaar stak. Meer saamhorigheid, gezelligheid. Wat tegenwoordig meer in is??. Een topliefhebber duiven laten keuren. Daar komen mensen op af die wat leren willen. Tegenwoordig weet bijna iedereen wel hoe een beetje duif in elkaar moet zitten. Dit is overigens nog niet de weg naar succes. Die topliefhebber kijkt naar andere zaken bij een duif. Hoe kijkt bijvoorbeeld de duif. Ik heb in ieder geval wel geleerd dat onder de achteruitkijkers weinig goede zitten. Sommige liefhebbers hebben die kennis en kunnen vertellen waarom zij denken dat een duif bepaalde kwaliteiten heeft. Het keuren op zicht is ook een mooi onderdeel. Wat dacht u van een zogenaamde kampioensklasse met alleen de topduiven uit een vereniging. Duiven die een eerste gevlogen hebben of op een onderdeel asduif zijn geworden. Door deze duiven in de hand te nemen kun je sneller iets leren over hoe een duif in elkaar moet zitten. Je zult verbaast zijn hoe dit in elkaar steekt.
Eigen hok.
Hier is alles nog in rust. De jonge duiven hebben nog een paar oude pennen, sommigen hebben alles al gegooid. Alleen de duiven die de laatste vlucht op de dool zijn geweest hebben een behoorlijke achterstand in de rui. DE duif die ik haalde in Almelo zit nu nog volop in de rui. Ze zitten overigens nog allemaal bij elkaar. Ze maken nog geen aanstalten om te gaan paren. En daarnaast heb ik de tijd. Voor koppelen moeten zowel de duiven als de baas klaar zijn. Dit kan nog wel een tijdje duren.
