Het lijkt een wonder. Afgelopen weekend alle 15 jongen terug. Dat is een tijdje geleden dat alle duiven van een vlucht retour kwamen. Blijkbaar heeft 1 duif overnachtgenen in zijn bloed want die kwam pas zondagmorgen thuis. Maar goed, wel thuis. Daarnaast kwamen de eerste duiven ook nog prima op tijd thuis. Een tevreden mens was ik dan ook afgelopen weekend. Nu moet gezegd dat het weer afgelopen zaterdag ook bijzonder goed was. In mijn optiek echt duivenweer. S’ middags zouden we buien hebben maar daar bleven we van geschoond. De eerste was opnieuw eentje uit de 946 en de 211. Afgelopen week ook al 2 uit dit koppel goed op tijd. De doffer komt van G.E., de duivin is een van mijzelf met daarin alle oude lijnen waar ik vroeger goed mee was. In 2020 had ik uit dit koppel 3 duiven die het prima deden. Eentje vloog op de slotvlucht maar liefst 6 minuten vooruit. Helaas bleven begin dit jaar meteen 2 achter uit dit koppel terwijl nummer 3 er als weduwnaar niet veel van bakte. Misschien dat hij de selectie overleeft vanwege weinig jonge doffers. Misschien moet je meer geduld hebben met dit soort. Ik weet het niet.
Laatjes.
Die heb ik nu 2 keer weg gehad. Meteen op 20 kilometer waarvan nog 1 onderweg is. Vanmorgen een stukje verder en nu alles terug. En dan te begrijpen dat je in het begin heel zuinig op de jongen duiven bent en voorzichtig begint op te leren. Misschien moet het geweer van schouder veranderen en moeten de jongen meteen voor de leeuwen. Zoeken om thuis te komen. Zo brengt C.v.d.W. volgens mij de jongen meteen naar 15 kilometer om ze daar 1 voor 1 los te laten. Zelfvertrouwen is hier het motto. Ook W.G. is van mening dat jongen los laten op korte afstand geen zin heeft. Hij begint ook meteen op een kilometer of 20 en kent nagenoeg geen verliezen. DE jonge duivenspecialisten zien de bui al hangen. Later beginnen en een deel van het programma voor de jongen wordt om zeep geholpen. Tenminste, dit zijn de plannen. Dit later beginnen lijkt voor deze groep een doorn in het oog. Zo door de jaren heen zijn we helemaal vergeten dat jonge duiven opgeleerd moeten worden, niet afgemat. Er zijn liefhebbers die voordat de vluchten beginnen al wel 20 keer met de jongen op pad zijn geweest. Die hebben al een seizoen achter de rug voordat ze beginnen om het eggie. Het kan ook simpeler. Kost misschien iets meer veren maar bespaard veel werk en misschien wel ergernis. Mijn jongen zijn voor de vluchten 5 keer gelapt waarvan 2 keer op 45 kilometer. Heb ik in 2020 ook gedaan. Weinig lappen betekent normaal gesproken een slow start met later in het seizoen mooie vluchten met kop. Tenminste, als ze goed gezond en in forme zijn. Maar, zo maakt iedereen keuzes. Ik heb wel de indruk dat steeds meer liefhebbers minder, maar wel verder gaan rijden met de jongen. In ieder geval werkt het bij mij prima. Alleen in het begin dus duiven weg. Ook hier leer je mee om te gaan. Als het maar binnen de perken blijft. Het zijn ook niet allemaal goede duiven. Was dat maar waar.
