Dat de zomer begonnen is moge duidelijk wezen. De thermometer geeft iedere dag meer warmte aan. Sommige afdelingen hebben nu al te kennen gegeven gebruik te maken van het zogenaamde hitteprotocol. Dat brengt mij dan ook in beweging. Op de site van afdeling 10 staat het hitteprotocol en ik heb het maar eens gelezen. Je weet maar nooit. Het moet gezegd, er staan hele interessante passages in. Leerzaam is het zeker. Daarnaast is het een richtlijn, mensen voorzien van wel overwogen adviezen. Een afdeling hoeft zich hier dus niet aan te houden. Na het lezen blijkt dat afdelingen, tenminste die van ons, voor de laatste optie te kiezen. Adviezen naast zich neer leggen. Tenminste, tot op heden. Een heel belangrijk punt in mijn optiek is de bezetting van manden en containers. In grote manden zouden maximaal, onder normale omstandigheden, maximaal 24 duiven mogen zitten. Zoals genoemd wordt bij ons hier niets mee gedaan omdat op vitesse en midfond 31 duiven in de mand moeten. Hoe gaat dit dan in zijn werk bij hitte??. Dat kunt u wel raden denk ik. Het aantal duiven zal naar beneden gaan maar dan nog hebben we aantallen in de mand die eigenlijk niet verantwoord zijn. En dan hebben we het nog eens niet over het open laten van plekken in de container bij bijzondere warme omstandigheden. Nog niet zo lang geleden vertelde mij een liefhebber, die nu in het bestuur zit, “ik heb ook liever 20 duiven in de mand dan 31 maar dit is financieel niet te doen”. Aan de ene, financiële kant heeft hij gelijk maar aan de andere kant kun je spreken van het onjuist omgaan met dieren. Ooit zij Peter van Osch, helaas niet meer onder ons, “René, vervoerders en bestuurders kijken alleen maar naar de exploitatierekening, niet naar het welzijn van de duiven”. Dit is al jaren geleden maar het is denk ik nog steeds actueel. De helaas overleden Geert Vos riep ook al eens, “tot 25 graden zijn onze nieuwe containers prima te beheersen qua temperatuur”. “Met meer duiven in de mand is dit helaas niet meer van toepassing”. Uit ervaring weet ik dat je hierover beter met geen woord over kunt gaan reppen. Je hebt nu eenmaal mensen die tot het laatste willen gaan om je de mond te snoeren. Doordat de weersomstandigheden de laatste jaren aan veranderingen onderhevig zijn, veranderen ook de omstandigheden waarin onze duiven presteren moeten. Hierop moeten we anticiperen. Doen we dit niet, dan zullen we, net als de laatste paar jaren met grote verliezen met vooral jonge duiven geconfronteerd worden.
AS
Veel mensen lezen de site van AS. In mijn optiek een van de beste schrijvers die ik gekend heb. Hierover zullen de meningen uit een lopen. Hij neemt meest geen blad voor de mond. Dit wordt door mensen hem niet in dank afgenomen maar dat is niet anders. Toevallig vandaag een stukje over afdeling 10. En dan met name over de jonge duivenvluchten die voor de deur staan. Iemand uit onze afdeling had hem gemaild. Voor alle duidelijkheid, dit was ik niet!!!!!. In afdelingsverband 2 africhtingsvluchten en daarna op 25 juli de eerste jonge duivenvlucht. Voor de kortste afstanden 125, de verste ongeveer 230 kilometer. Volgens AS lijkt dit nergens op. En hij heeft gelijk. Veel liefhebbers hebben of krijgen in deze periode problemen bij de jongen. Ze moeten noodgedwongen de duiven thuis laten en kunnen ze niet africhten. En om ze dan in 1 keer meteen op zeg maar 200 kilometer te zetten?? Dit werkt misschien op voorhand een stroef verloop in de hand. Het nationaal vliegprogramma zal aan dit ten grondslag liggen. Dit moet echter geen reden zijn om onverantwoord met dieren om te gaan.
Weinig.
Heb ik dan helemaal niets positiefs te melden??. Nou eigenlijk niet. Of wacht, de jongen beginnen nu prima te vliegen. S’morgens mooi op tijd naar buiten vliegen ze meest hoog in koppel. Zo op het eerste gezicht lijken ze prima in orde. Dit is, kijkend naar het recente verleden, geen reden voor al teveel optimisme. Ik hoop dat ik ze nog af kan richten. Forceren is geen optie heb ik geleerd en komt meest niet veel goeds van. Rest mij misschien ook niets anders dan in te stappen op 200 kilometer. Of alleen natour maar dit zet ook geen zoden aan de dijk. Voor de 2e groep heb ik sowieso geen andere optie dan natour. De ellende afgelopen winter laat nog steeds zijn sporen na. Ook met de oude duiven. Was ik na een goede africhting en een meer dan uitstekende eerste vlucht nog positief, afgelopen weekend kwam hieraan abrupt een einde. Wat een slechte vlucht. Hoe is het mogelijk, na een week van goede training en duiven die in de hand goed zijn toch te laat komen. En ook niet een paar minuten, nee een kwartier na de eerste in de club kwam mijn eerste. Allemaal duiven die weinig tot niets hebben laten zien tot nu toe redden een beetje de eer aan de Boonackers. De getekende duiven kwamen pas een uur na de eerste binnen. Positief is dat alles wel in de loop van de middag thuis was. Voor het eerste dit jaar geen verliezen op een vlucht. Maar wel dikke bagger dus. We gaan komend weekend weer opnieuw van start zeg maar. Veel geduld heb ik echter met deze ploeg duiven niet meer. Of zoals ik al eens eerder geroepen heb, “het is aanhaken of afhaken”.
